ΩΡΑ ΜΑΧΗΣ ΛΟΙΠΟΝ...

Του Γιώργου Μ. Βαθιανάκη*

Σε αυτή την κρίσιμη χρονική στιγμή, πύκνωσης του ιστορικού χρόνου, η άρχουσα  ιδεολογία μας καλεί να αφήσομε την κριτική και να σιωπήσομε, διότι είναι ώρα μάχης. Μα, ακριβώς, επειδή είναι ώρα μάχης, πρέπει να τεθούμε σε θέση μάχης, έστω κι αν είμαστε κλειδαμπαρωμένοι, λόγω της πανδημίας.

· Είναι ώρα για να μαχόμαστε, για τα πολιτικά και κοινωνικά μας δικαιώματα. Ελευθερία και ασφάλεια δεν σημαίνουν επ’ αόριστον εγκλεισμό, δεν σημαίνουν περιορισμό ή περιστολή των ατομικών δικαιωμάτων. Δεν σημαίνει, ότι η ελευθερία του πολίτη θα αφεθεί στα αγαθά χέρια των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους. Δεν σημαίνει, ότι θα εγκαταλείψομε το δικαίωμα του συναθροίζεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι. Δεν σημαίνει, ότι θα εγκαταλείψομε την ελευθερία να εκφραζόμαστε με παρρησία και ελευθερία. Δεν σημαίνει, ότι θα αυτολογοκρινόμαστε ή δεχόμαστε την άσκηση κρατικής λογοκρισίας. Ευτυχώς, υπάρχει και λειτουργεί το Σύνταγμα, έστω και αυτό στα πλαίσια του αστικού κοινοβουλευτισμού μας.

· Είναι ώρα για να μαχόμαστε, για την αποτροπή της κατάλυσης του εργατικού δικαίου. Να αγωνιζόμαστε για αξιοπρεπείς μισθούς και αξιοπρεπή εργασία. Να αγωνιζόμαστε για την ανατροπή των δεκάδων χιλιάδων απολύσεων, να αποκρούομε την επιδοματική πολιτική των 800 ευρώ, δηλαδή της μηνιαίας καταβολής των 500 περίπου ευρώ. Να οργανώσομε την πάλη μας για την απόκρουση της εντεινόμενης εργατικής επισφάλειας, της απασχολησιμότητας, του αβέβαιου εργατικού μέλλοντος, που απεργάζονται οι ιθύνοντες του άρχοντος συγκροτήματος.

· Είναι ώρα για να μαχόμαστε, κυρίως σ’ αυτήν την κρίσιμη φάση του κοροναϊού, για το κοινωνικό και δημόσιο δικαίωμα της υγειονομικής μας περίθαλψης. Της ελεύθερης και δωρεάν πρόσβασης στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Αυτό που λοιδορήθηκε από τους νεοφιλελεύθερους ταγούς και οπαδούς. Αυτό που αποδεκατίστηκε από τη νεοφιλελεύθερη επέλαση των δύο πρώτων, κυρίως, μνημονίων. Αυτό που ο σημερινός πρωθυπουργός κατακεραύνωνε χωρίς αιδώ και κατακρήμνιζε και ο τηλεβιβλιοπώλης υπουργός του απέλυε σωρηδόν το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, προκειμένου να μην του κλέψει τη δόξα ο πολύς Τόμσεν. 

Αυτό που είναι αλήθεια, ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όσα κακά κι αν θέλει ο οποιοδήποτε να της προσάψει, είτε εκ δεξιών είτε εξ αριστερών, έθεσε ως πρώτη της προτεραιότητα την όσο το δυνατόν ανάταξη και ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας. Γι’ αυτό άλλωστε και εμείς, οι έλληνες/ίδες πολίτες/ιδες συζήτησαν, συζητούν, θα συζητήσουν και θα συζητούν:

- «Τι έφταιξε και τα τελευταία χρόνια (2010-2015; 2015-2019; 2019-2020;) νόσησε βαριά (το ΕΣΥ).» Θα συζητήσουν νηφάλια και με υπευθυνότητα 

- Με τίνων την κυβερνητική ευθύνη δεν υλοποιήθηκαν οι προγραμματισμένες προσλήψεις 4.500 μόνιμου νοσηλευτικού προσωπικού σε πρώτη φάση. Με τίνων την κυβερνητική ευθύνη δίδονται 30.000.000 ευρώ στους κλινικάρχες και στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (Μ.Ε.Θ.) τους, αντί να επιταχθούν ιδιωτικές κλινικές και ΜΕΘ και τα πολύτιμα αυτά χρήματα να διατεθούν στο δημόσιο σύστημα υγείας, να υποστηριχθούν με ιατρικά μέσα και όργανα γιατροί και νοσηλευτές, σ’ αυτή την κρίσιμη μάχη τους με τον «αόρατο εχθρό». 

- Με τίνων κυβερνητική ευθύνη δίδονται 11.000.000 ευρώ για διαφήμιση κατά του κοροναϊού, όταν αυτή η διαφήμιση καλύπτεται – εκ του νόμου – από τα ΜΜΕ, δημόσια και ιδιωτικά, δωρεάν.

Και επειδή ξέρομε, γι’ αυτό λοιπόν, συζητούμε, θα συζητήσομε και θα συζητούμε και σε αυτή την κρίσιμη χρονική στιγμή, αλλά και για τις κρίσιμες στιγμές που επέρχονται…

*Ο Γιώργος Μ. Βαθιανάκης είναι συνταξιούχος δικηγόρος