Σημεία από την απόλυτα επιτυχημένη, ανοικτή εκδήλωση-συζήτηση του ιστότοπου "ρωγμές" σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2020 στο Πολύκεντρο νεολαίας του Δήμου Ηρακλείου με θέμα "Ανισότητες, απειλή για την κοινωνία και τη δημοκρατία":
Η καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου Μαρία Καραμεσίνη μίλησε για τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες στα πλαίσια της καθολικής επικράτησης του νεοφιλελευθερισμού, όπου οι αγορές απορυθμίζουν τις δομές εξισορρόπησης των ανισοτήτων, εξοβελίζοντας την πολιτική και αφαιρώντας από τη δημοκρατία και το κράτος τη δυνατότητα παρέμβασης στην κατεύθυνση της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Όλα αυτά συμβαδίζουν με μια πρωτοφανή κρίση των μορφών συλλογικής πολιτικής και συνδικαλιστικής εκπροσώπησης της κοινωνίας που συνδέεται άμεσα με την υποχώρηση των δυνάμεων της εργασίας και την κυριαρχία των δυνάμεων του πιο επιθετικού κεφαλαίου. Το αποτέλεσμα είναι να υπάρξει μεγάλη στέρηση εσόδων, από τη φορολογική αντιμεταρρύθμιση, (αντίστροφη αναδιανομή πλούτου και εξουσίας από κάτω προς τα επάνω), ιδιωτικοποίηση του κράτους πρόνοιας, μαζική εξαθλίωση και άνοιγμα της ψαλίδας των ανισοτήτων, όπου 2000 δισεκατομμυριούχοι κατέχουν το 60% του πλούτου και 22% φτωχοί στερούνται βασικών αγαθών!
Η κατάρρευση του απατηλού ονείρου του "μικροκαπιταλιστή", που θα έχει συμμετοχή σε μερίσματα και μετοχές, σε μια οικονομία φούσκα, που κυριαρχείται από τον χρηματοπιστωτικό σε βάρος του παραγωγικού τομέα και που έσκασε με θόρυβο, απαλλοτριώνοντας μαζί με τις ψευδαισθήσεις και αμέτρητες μικρές και μεγαλύτερες περιουσίες, μετέτρεψε την Ευρώπη σε ένα αυταρχικό μόρφωμα, όπου η συγκολλητική της ουσία δεν είναι η αλληλεγγύη και η δημοκρατία, αλλά τα αυταρχικά κανονιστικά πλαίσια των αγορών και η "συνταγματοποίηση" του νεοφιλελεύθερου δόγματος.
Επίσης μίλησε για τις νέες μορφές ανισοτήτων που προκύπτουν από την κλιματική κρίση και την 4η βιομηχανική επανάσταση και τις προκλήσεις που αυτές σηματοδοτούν για την κοινωνία και την αριστερά. Σε αυτά τα πλαίσια αναφέρθηκε στον "παγκόσμιο νότο", την προσφυγική-μεταναστευτική κρίση, και στον αγώνα για "κλιματική δικαιοσύνη" και "δίκαιη μετάβαση" σε αυτήν τη νέα εποχή των μεγάλων αντιφάσεων.
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης Γιάννης Ζαϊμάκης μίλησε για τις ανισότητες στο πεδίο της κοινωνίας της γνώσης και το πώς αυτές σχεδιάζονται και αναπαράγονται μέσα από τα πλαίσια της κυριαρχίας ενός "ακαδημαϊκού καπιταλισμού" εντός του "νεοφιλελεύθερου πανεπιστημίου", όπου η γνώση νοείται ως εμπόρευμα στην υπηρεσία της "αγοράς", περιορίζεται ασφυκτικά η ακαδημαϊκή ελευθερία και όπου η "αξιολόγηση" στα μέτρα μιας αγοραίας αντίληψης για τη επιστήμη, υπονομεύει τον κοινωνικό ρόλο του πανεπιστημίου και υποβαθμίζει τις κοινωνικές και ανθρωπιστικές σπουδές.
Διέξοδος υπάρχει μέσα από το σπάσιμο των "περιφράξεων", την προώθηση της κοινωνικής οικονομίας, τη διάχυση της γνώσης προς όφελος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος.
Και στις δύο εισηγήσεις αλλά και στις παρεμβάσεις που ακολούθησαν, κοινή ήταν η διαπίστωση ότι χρειάζονται νέα αναλυτικά εργαλεία και πολυδιάστατες μορφές συλλογικής σκέψης και δράσης, στα πλαίσια της οικοδόμησης ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου άμβλυνσης των ανισοτήτων, αμφισβήτησης του καταναλωτικού μοντέλου, εκδημοκρατισμού της οικονομίας και κοινωνικοποίησης της γνώσης.
Η αύξηση των ανισοτήτων, η "φυσικοποίηση" της ανισότητας, που κουμπώνει με την ιδεολογία της "αριστείας" και τη βιοπολιτική της ατομικής ευθύνης, η κουλτούρα του καριερισμού και του άκρατου ανταγωνισμού, η επικράτηση σε ευρύτατο επίπεδο στην κοινωνία και το πανεπιστήμιο μιας ανώτερης "διοικητικής τάξης" και σε άμεση συνάρτηση με αυτό, ενός εξαρτημένου "πρεκαριάτου" απασχολήσιμων, ετερο-υποαπασχολούμενων "νομάδων", που βαπτίζεται ευελιξία, καθώς και η περιθωριοποίηση σημαντικών κοινωνικών στρωμάτων, ο φόβος του κοινωνικού υποβιβασμού, η συγκέντρωση του πλούτου και της γνώσης αιχμής σε πολύ λίγους, δημιουργεί ασφυκτικές πιέσεις για τη δημοκρατία, διευρύνοντας τα στεγανά για τους πολλούς και την υπερσυγκέντρωση εξουσίας στις οικονομικές ελίτ.
Τα στοιχεία αυτά συνθέτουν δυστοπικές προοπτικές για τη συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας, εάν δεν υπάρξει ένα νέο κύμα χειραφέτησης απέναντι στις "αγορές" και την ολοκληρωτική εξουσία τους σε θεσμικό και πολιτισμικό επίπεδο, επανανοηματοδότηση της δημοκρατίας, επανάκαμψη της πολιτικής και εξύψωση του ρόλου του πολίτη, με στόχο μια αξιοβίωτη ζωή.
Ιστότοπος "Ρωγμές" 23 Φεβρουαρίου 2020
ΟΠΤΙΚΟ-ΑΚΟΥΣΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΣΤΟ YOU TUBE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου