Του Σήφη Φανουράκη
Το σκάνδαλο Νovartis, εκτός των άλλων, μας δείχνει
ότι, τα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης
αδυνατούν πλέον να διαμορφώσουν μια ορθολογική κοινή γνώμη και χρησιμοποιούν
πλέον ενδορρηκτικές μαφιόζικες μεθοδολογίες. Παλαιότερα βέβαια, μέσα από μια οργανωμένη «άσκηση» της κριτικής, προώθησαν την «κοινωνικοποίηση της σκέψης»,
συμμετέχοντας πάντα στη δημιουργία μιας ιδιάζουσας κοινωνικής κουλτούρας.
Η επικοινωνία σήμερα,
μέσα από τον Τύπο και τα άλλα Μέσα Ενημέρωσης, αδυνατεί να ανταποκριθεί στο ρόλο της· οι δημοσιογράφοι βέβαια διακηρύττουν
από το δέκατο όγδοο αιώνα, ότι έχουν ένα και μοναδικό σκοπό : να φανερώνουν την
αλήθεια.
Ουσιαστικά όμως πλάθουν
μύθους και πλαστές συμφωνίες με μια πλαστή κοινωνία που θεωρεί πραγματικό, μόνο
ό,τι η ίδια βλέπει και αληθινό, μόνο ό,τι αυτή κατανοεί και εγκρίνει.
Για παράδειγμα σε
συνέντευξη στο ΣΚΑΙ το 2017 του Σημίτη, οι δύο «έγκριτοι» δημοσιογράφοι
προσπάθησαν να εγκλωβίσουν τον τηλεθεατή
στην προσωπική τους αφωνία και στην προσωπική ερμηνεία του Σημίτη, τον οποίο
αφού εξάγνισαν καλλιέργησαν επιμελημένα το
νεοφιλελεύθερο κεντροδεξιό μέτωπο.
Ουσιαστικά
ιστορίκευσαν τη διαφθορά, ως «κοινωνικό» φαινόμενο και ταυτόχρονα έστησαν το παιχνίδι
της «διακόσμησής της» με κύριο στόχο, τη «διαπαιδαγώγηση» του αναγνώστη ή του
τηλεθεατή για να μπορέσουν τελικά να τον χειραγωγήσουν, ώστε να αποδεχτεί κατ΄αρχήν,
το πλήρες ξέπλυμα του Σημιτισμού και την προπαγάνδιση του μετώπου, αντι-ΣΥΡΙΖΑ.
Παρακολουθώντας την
αντίδραση των ΜΜΕ για το πρόσφατο σκάνδαλο Novartis είναι εύκολο να διαπιστώσει κανείς
ότι, με
τέτοιες μεθόδους πλέον, η δημοσιογραφία αξιώνει να διαμορφώνει την κοινή γνώμη
και να μετατρέπει τους αναγνώστες ή
τηλεθεατές, από σκεπτόμενα άτομα σε άκριτους δέκτες και μεταδότες μιας
κυρίαρχης άποψης.
Είναι προφανές ότι,
συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι με άλλοθι το
«μύθο της αντικειμενικότητας», φαίνονται να εκπροσωπούν το πιο φοβισμένο από τη
μια, και το πιο ευάλωτο από την άλλη, τμήμα της κοινωνίας που αναλαμβάνει εργολαβικά να διαμορφώσει μια συλλογική συνείδηση «της
υποταγής», και βέβαια με το αζημίωτο, αφού εμφανίζονται και οι ίδιοι
εμπλεκόμενοι· εκφράζουν την αντι-νόηση που θολώνει τις καταστάσεις και
διαστρέφει την πραγματικότητα, για να μην σκεφτόμαστε καθαρά και να μας
ελέγχουν ευκολότερα.
Από την αντίδραση των
«εμπλεκομένων» πολιτικών προσώπων φαίνεται ότι οι «νοικοκυραίοι» τρόμαξαν· επιστρατεύουν
όλες τις εκφράσεις του παλιού κομματικού συστήματος· έχουν εφεύρει το παραμύθι
της «σκευωρίας· απειλούν δικαστές, μάρτυρες και όποιον θεωρούν ότι απειλεί την
«εικόνα» τους· επιστρατεύουν δημοσιογράφους «ακριβοπληρωμένους» επαναφέροντας
ψεύτικα διλήμματα, και αναγορεύονται σε «θεματοφύλακες» του παλιού σάπιου
πολιτικού συστήματος.
Μάλιστα, τόσα χρόνια η
παράταξή τους (Ν.Δ. –ΠΑΣΟΚ ) διέλυε τη χώρα οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά,
ενώ οι ίδιοι «βολεύτηκαν» φοροδιαφεύγοντες. Οι «μικρομεσαίοι» του ΠΑΣΟΚ ή οι «νοικοκυραίοι»
της Ν.Δ. τόσα χρόνια διέλυαν ότι παραγωγικό είχε η χώρα και ζούσαν σε συνεχή
«ασυλία» σε βάρος των υπολοίπων. Τόσα χρόνια μετέφεραν τον παράνομο «πλούτο»
τους εκτός Ελλάδας, εμπλεκόμενοι σε σκάνδαλα.
Τώρα έχουν τρομάξει
γιατί, για λίγο, έχουν βρεθεί έξω από την διακυβέρνηση. Μετά την αποτυχία
επανόδου τον Σεπτέμβρη του 15, με την συμμαχία του «μένουμε Ευρώπη», χτίζουν το
νέο μέτωπο νεοφιλελευθερισμού, «επιστρατεύοντας» το ομοίωμα της εξουσίας του
τύπου και της δημοσιογραφίας.
Aυτή η δημοσιογραφία
που αυτές τις μέρες απολαμβάνουμε από τα ιδιωτικά κανάλια, συρρικνώνεται σε
«μαφίες»· χάνει την τελεσφορία της και παρακμάζει σε «διακόσμηση», ενώ διαπλάθει
μια κοινωνία που έχει μεταμορφωθεί σε μάζα ασυνάρτητη. Μάλιστα αυτή η
δημοσιογραφία, μετατρέπεται σε μια νέα «διακοσμητική» εξουσία, που περιφρουρεί
τα δικά της συμφέροντα, αλλά προωθεί και τα οικονομικά συμφέροντα της εξουσίας
των ΜΜΕ και των οικονομικών δυνάμεων που αυτά εκφράζουν.
Αυτό που τελικά προσπαθούν να επιβάλουν, είναι μια
ουτοπιστική διακοσμητική κουλτούρα σε μια ενδορρηκτική μαφιόζικη κοινωνία.
O Σήφης Φανουράκης είναι αρχιτέκτονας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου