ΡΩΓΜΕΣ ΓΙΑ ΑΡΧΗ...

Του Φίλιππου Βαμβουκάκη

Με την πτώση του «υπαρκτού» σοσιαλισμού, ως πολιτικού, οικονομικού, αλλά και φιλοσοφικού συστήματος οργάνωσης-διεύθυνσης της κοινωνίας, οι αστοί θεωρητικοί κηρύσσουν το «τέλος της ιστορίας»  το οποίο συνταυτίζεται με το θατσερικό  ΤΙΝΑ (δεν υπάρχει εναλλακτική).

Ο «υπαρκτός» σοσιαλισμός κατέρρευσε μεταξύ άλλων από τις ίδιες του τις εσωτερικές αντιφάσεις και κύρια επειδή «λησμόνησε», ότι η μοναδική σταθερά στην εξελικτική πορεία των πραγμάτων είναι η ίδια η κίνηση. Η αγνόηση αυτής της αρχής του διαλεκτικού υλισμού αποδόμησε το αντίστοιχο «σοσιαλιστικό» ΤΙΝΑ.

Όλες οι αυταρχικές πολιτικές και οικονομικές δομές (μια τέτοια είναι και ο σημερινός κυρίαρχος νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός), που σκοπό έχουν να διαιωνίσουν την εξουσία τους, καταφεύγουν σε θεωρήματα μη ύπαρξης εναλλακτικών δρόμων.

Το μόνο σίγουρο λοιπόν είναι, ότι σήμερα, έχοντας συμπυκνωμένη ιστορική εμπειρία και γνώση από την πορεία της αστικής δημοκρατίας, του φασισμού και του «υπαρκτού» σοσιαλισμού, -στη φιλοσοφική, κοινωνικοπολιτική και οικονομική τους διάσταση- συστήματα όλα με λιγότερο ή περισσότερο παγκοσμιοποιημένα επικυρίαρχα χαρακτηριστικά, έχουμε την ευκαιρία, μακριά από συσκοτίσεις, υπεραπλουστεύσεις και αποπροσανατολιστικές ιδεαλιστικές και μεταφυσικές θεωρήσεις, να ιχνηθετήσουμε νέα μονοπάτια διαμόρφωσης ενός συνειδητού κοινωνικού ΕΙΝΑΙ.

Δεν είναι ανάγκη να εφευρεθεί ξανά ο τροχός, ή να εγκαθιδρυθεί ένα νέο παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης, για να αμφισβητηθεί η καθεστηκυία τάξη πραγμάτων, ούτε μπορεί να εναποτίθεται στο μακρινό μέλλον μια αδιόρατη ελπίδα αλλαγής, αμφισβήτησης ή ακόμα και ανατροπής του υπάρχοντος, βαθιά εκμεταλλευτικού συστήματος.

Η απατηλή προσμονή, με όπλο τη νομοτέλεια του αναπόφευκτου, δημιουργεί άλλη μια νομοτέλεια πιο ισχυρή: αυτήν της ουσιαστικής ακινησίας και παραχώρησης της πρωτοβουλίας κινήσεων στο εκμεταλλευτικό σύστημα, να ολοκληρώσει τους δικούς του κύκλους και να οριοθετήσει άλλους, δημιουργώντας νέες δομές, νέες ψευδαισθήσεις, νέες εξουσίες, νέες δεξαμενές άντλησης κοινωνικής συναίνεσης, και νέες μορφές καταστροφής του κοινωνικού και οικολογικού ιστού. 

Το παγκόσμιο σύστημα του μεταμοντέρνου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού έχει δομηθεί με τόσο περίπλοκες και αλληλοεξαρτώμενες σχέσεις, που ενώ φαντάζει άτρωτο, ουσιαστικά είναι πολύ ευάλωτο  σε ΡΩΓΜΕΣ, ακριβώς επειδή ως παγκόσμιο μοντέλο υπόκειται σε ευαίσθητους κανόνες  αλληλεπίδρασης και μεγάλες αντιθέσεις στο εσωτερικό του. Το ίδιο ισχύει και για ανάλογα, κοντινά στον καθένα συστήματα αναπαραγωγής τοπικών εξουσιών.

Οι εσωτερικές αυτές αντιθέσεις των κατεστημένων συστημάτων δεν πρόκειται από μόνες τους να γίνουν αιτία κατάρρευσης και ανάδυσης του καινούργιου, εάν δεν υπάρχει η καταλυτική παρέμβαση της συλλογικής θέλησης και δράσης των εκμεταλλευομένων τάξεων ή ομάδων διεκδίκησης, οι οποίες οφείλουν να παρουσιάσουν ένα συμμετοχικό εναλλακτικό πρόγραμμα, που να τυγχάνει της συναίνεσης και της στήριξης μιας ευρείας κοινωνικής πλειοψηφίας.

Αυτό μπορεί να συμβαίνει ταυτόχρονα σε επίπεδο τοπικό και κεντρικό. Μπορεί να συμβαίνει στο σχολείο, στον συνεταιρισμό, στον πολιτιστικό σύλλογο, στη γειτονιά, στο αστικό διαμέρισμα, στην πόλη, στο χωριό, στις πολιτικές συλλογικότητες που συμμετέχει ο καθένας, παντού όπου διαμορφώνεται συλλογική συνείδηση και ατομική ευθύνη. Παντού μπορούν να υπάρξουν ανάλογα με την παρέμβαση, μικρές ή  και μεγάλες ΡΩΓΜΕΣ στα παγιωμένα αδιέξοδα μοντέλα.

Εάν αποδεχτούμε, ότι το ατομικό ΕΙΝΑΙ δομείται  και διαμορφώνεται κύρια γύρω από το κοινωνικό ΕΙΝΑΙ, τότε οφείλουμε να είμαστε πολιτικά όντα, που επιδρούν πάνω στη διαδικασία χειραφέτησης των πολλών ενάντια στη χειραγώγηση και την εκμετάλλευση των λίγων. Αυτό προϋποθέτει  εφαρμογή της συμμετοχικής δημοκρατίας και επικράτησης της κουλτούρας της συνεργασίας, του διαλόγου, της σύνθεσης και της αλληλεγγύης. Όλα αυτά πρέπει να βασίζονται σε έναν σχεδιασμό οριοθέτησης της συζήτησης και εμπλουτισμού της θεωρίας και των πρακτικών για τη θεσμική κατοχύρωση και διεύρυνση του κόσμου των Κοινών, που αναφέρεται στους πόρους, -από το νερό, την ανοιχτή γνώση, την υγεία, τη βιώσιμη γεωργία και τους σπόρους, έως τα ψηφιακά κοινά και αναρίθμητα άλλα αγαθά- οι οποίοι συνιστούν την κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας.

Στις ΡΩΓΜΕΣ υπάρχει ισχυρός προσανατολισμός ως προς το παραπάνω, γιατί ως δράση, αποτελεί προϊόν κοινής κατάκτησης και συν-αντίληψης. Ως τέτοιο κοινό δημιούργημα, θα εξελίσσεται μαζί με τους ανθρώπους που το απαρτίζουν, το λειτουργούν, το προτείνουν, το διαβάζουν, το διαμορφώνουν, ενταγμένο μέσα σε ένα ευρύτερο, διακριτό πλαίσιο, που αποκαλύπτει και μια γενικότερη στάση ζωής του καθενός ξεχωριστά.

Αυτό που προκύπτει επίσης είναι, ότι δεν πρόκειται να αναπαραχθούν οι γνωστές δομές, φόρμες, διαδικασίες και στερεότυπα οργάνωσης και δράσης τα οποία μέχρι σήμερα έχει βιώσει και «υπηρετήσει» ο καθένας. Τούτο από μόνο του καθιστά το εγχείρημα απελευθερωτικό, ως προς τη στάση και δράση του καθενός αλλά και ως προς την προοπτική του.

Το εγχείρημα των ΡΩΓΜΩΝ υπόκειται από μόνο του σε μια δυναμική διαδικασία εξέλιξης. Άλλωστε στόχος δεν είναι να καθησυχάσει την όποια «δημοκρατική», «αριστερή» ή «προοδευτική» συνείδηση του καθένα, κάτω από μεγαλοστομίες και κάθε είδους μανιφέστα, αλλά το «ξεβόλεμα» και η προσέγγιση της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, η οποία είναι επαναστατική, γιατί ακριβώς αποτελεί προϋπόθεση συνειδητοποίησης. Η ίδια η αλήθεια βέβαια δεν είναι μία και μοναδική. Αυτό πρεσβεύουν οι θρησκείες και τα αποστεωμένα, ελιτίστικα πολιτικά και κοινωνικά ιδεολογήματα. Η αλήθεια μεταβάλλεται κάθε φορά που αλλάζουν οι συνθήκες που την παρήγαγαν. Αυτές οι μεταβολές διαφοροποιούν και τους στόχους και αλλάζουν τις μορφές οργάνωσης και αγώνα, διαμορφώνοντας νέες συνθήκες και νέες αλήθειες.

Είναι μια μεγάλη ευκαιρία αυτές οι εποχές, να υποβάλουμε πρώτα απ' όλα στους εαυτούς μας ερωτήματα... Τα σωστά και κύρια ερωτήματα. Μην ψάχνουμε αμέσως έτοιμες απαντήσεις και συνταγές για κάθε τι, γιατί αποδεικνύεται, ότι τα έτοιμα που υπήρχαν και υπάρχουν, -τα οποία «διευκολύνουν», αλλά απέχουν πολύ από μια διαλεκτική ανάλυση των σχέσεων αλληλεπίδρασης που καθορίζουν την εποχή που ζούμε-, στην καλύτερη περίπτωση αποδεικνύονται πλάνες και αυταπάτες.

Οι πρώτες ΡΩΓΜΕΣ λοιπόν αφορούν στο ίδιο μας το σκληρό «καύκαλο» τις παλιές «συνήθειες», τους «αυτοματισμούς»…

Σήμερα η οικονομική ολιγαρχία επιβάλλει τα συμφέροντά της μέσω της εργαλειοποίησης των τυπικών λειτουργιών της αστικής δημοκρατίας. Δημιουργεί μη δημοκρατικά ελεγχόμενους, ταξικά κατευθυνόμενους υπερεθνικούς καπιταλιστικούς θεσμούς και επιτροπές «τεχνοκρατών» κηρύσσοντας τον πόλεμο στην πολιτικοποίηση του κράτους,  ως  παράγοντα  αναποτελεσματικότητας (sic) και ιδεοληψίας.

Αυτές οι δομές αυτονομούνται και προβάλλουν ως η υπέρτατη αλήθεια, που πρέπει όλοι να «προσκυνήσουν». Δημιουργούνται επίσης στο επίπεδο των αξιών νέοι δογματισμοί και «θρησκείες», όπως η δημοσιονομική πειθαρχία και  η μονόπλευρη λιτότητα, που από μέσα μετεξελίχθηκαν σε σκοπούς, που αποπροσανατολίζουν από την ανάλυση για το πώς παράγεται ο πλούτος, πως διανέμεται και πως επιδρά στον άνθρωπο, την κοινωνία και το περιβάλλον.

Οι εκλεγμένες κυβερνήσεις, η νομοθετική και δικαστική εξουσία κινούνται ολοένα και περισσότερο στα πλαίσια που προκαθορίζονται από αυτήν την «αόρατη» υπερεξουσία των «ειδικών» και των κάθε είδους Λόμπυ. Οι παγκόσμιες άκρως ανταγωνιστικές εκμεταλλευτικές σχέσεις υποβάλλουν την ανθρωπότητα σε προκλήσεις, που ολοένα και περισσότερο περιορίζουν τη δημοκρατία και δημιουργούν ολοκληρωτικά πολιτισμικά πρότυπα, πνίγοντας τη δυνατότητα αυτενέργειας και δημοκρατικού προγραμματισμού της οικονομικής δραστηριότητας.

Οι ΡΩΓΜΕΣ φιλοδοξούν να παρέμβουν στο χώρο αναφοράς τους σε αυτές τις ολοκληρωτικού τύπου διαδικασίες. Αποτελούν έναν πλουραλιστικό, προοδευτικό αριστερό χώρο ιδεών, διαλόγου και δράσης εκτός περιφραγμένων ιδιοκτησιών, άκαμπτων διαδικασιών και δογματικών πεποιθήσεων. Δεν αποτελούν αυτοσκοπό, δεν περιέχουν το στοιχείο της αυτοαναφορικότητας  και δεν επιθυμούν να εντυπωσιάσουν. Δεν υπάρχουν για να αποδείξουν τίποτα.

Γνωρίζοντας, ότι ο κάθε χαρακτηρισμός και η κάθε ταμπέλα εμπεριέχει στοιχεία περιχαράκωσης, οι ΡΩΓΜΕΣ θα προσπαθούν πάντα να δημιουργούν συνθήκες κίνησης και ευδοκίμησης της διαλεκτικής σκέψης.

Σίγουρα ο κόσμος του διαδικτύου παρέχει πολλές δυνατότητες, αλλά δημιουργεί και φενάκες, που μπορούν να εγκλωβίσουν σε μια νοητή, ψευδεπίγραφη πραγματικότητα. Η εξέλιξη των εγχειρημάτων τέτοιας μορφής δεν είναι προδιαγεγραμμένη. Όμως η δράση του καθενός μπορεί να λειτουργήσει στην κατεύθυνση ενός ζωντανού μέσου έκφρασης-παρέμβασης και αποφυγής δημιουργίας ενός απόμακρου δήθεν.   

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ: JOHN DEWEY ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ & ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Σε μια εποχή που το νόημα της δημοκρατίας έχει χαθεί, θα συζητήσουμε για το περιεχόμενο της ριζοσπαστικής δημοκρατίας  με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του Δημήτρη Αλεξάκη "John Dewey: Πειραματισμός και Δημοκρατία".

Ο Δημήτρης Αλεξάκης εξετάζει κριτικά το έργο του Αμερικάνου φιλοσόφου John Dewey και θέτει το ερώτημα για τη σχέση της επιστημονικής ορθολογικότητας με τη δημοκρατία.

Μπορεί η επιστήμη να συμβάλλει στο δημοκρατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας; 

Μπορεί η επιστήμη να δικαιολογήσει τις δημοκρατικές αξίες και την αξία της ίδιας της δημοκρατίας;

Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την Πέμπτη 24/5 στις 7:00 στο βιβλιοπωλείο Αναλόγιο

ΕΚΔΗΛΩΣΗ: ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΜΝΗΜΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Δελτίο Τύπου

Το “Συμπόσιο Πολιτισμού”, τιμώντας τη Μάχη της Κρήτης και τη διαχρονική Ελληνική Αντίσταση, διοργανώνει εκδήλωση στις 23 Μαϊου ημέρα Τετάρτη, στις 8 το βράδυ, στο Πολύκεντρο Νεολαίας του Δήμου Ηρακλείου με θέμα: “Ζωντανές Μνήμες Αντίστασης στο Ηράκλειο”, με ομιλήτρια την αγωνίστρια Δέσποινα Σκαλοχωρίτη, ένα πρόσωπο σύμβολο αγώνων και πολυεπίπεδης κοινωνικής προσφοράς.

Η 90χρονη Σκαλοχωρίτη είναι η ζωντανή μνήμη της πόλης του Ηρακλείου και θα ξεδιπλώσει άγνωστα περιστατικά για το εργατικό κίνημα του 1935, που κατακτήθηκε το 8ωρο, και τον ηγέτη του, Θόδωρο Παπάζογλου (Πάγκαλο), θα μιλήσει για την γνωριμία της με το Ναπολέοντα Σουκατζίδη και τις γνώσεις που τις προσέφερε. Επίσης θα αναφερθεί στο αντιμεταξικό κίνημα των Χανίων το 1938, γνωστό ως κίνημα του Μάντακα το οποίο οργάνωσε ο Παπάζογλου.

Το ιστορικό νήμα θα πάρει η Μάχη της Κρήτης, στην οποία η ίδια έλαβε μέρος ως έφηβη και θα αποκαλύψει άγνωστες πτυχές και γεγονότα τα οποία θα εμπλουτίσουν τις σημαντικές μαρτυρίες για το μεγάλο αυτό γεγονός.

Η Σκαλοχωρίτη δούλεψε οργανωμένα στην Αντίσταση κατά των Γερμανών κατακτητών από τις γραμμές της Αριστεράς και θα αναφέρει πολύτιμα στοιχεία τα οποία δεν έχουν καταγραφεί, τόσο για πρόσωπα του αστικού Ηρακλείου όσο και για καταστάσεις της Αντίστασης παντελώςαχαρτογράφητες, όπως για τον αντιστασιακό δικηγόρο Ρούσο Κούνδουρο, την άφιξη του Πορφυρογένη από την εξορία στο Ηράκλειο πριν την Μάχη της Κρήτης, την άγνωστη συνάντησή του με τον Δήμαρχο Μηνά Γεωργιάδη που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς, για την οργάνωση της Αντίστασης στην Κρήτη.

Η γνωριμία της με τον ηγέτη του ΕΛΑΣ, Γιάννη Ποδιά, ο Εμφύλιος στην Κρήτη, η δολοφονία του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου, Ναπολέοντα Περγαλίδη θα είναι μερικές από τις σημαντικές αφηγηματικές της διαδρομές που θα ζωντανέψουν ανεπανάληπτες και τραγικές στιγμές του κινήματος αυτής της κρίσιμης ιστορικής περιόδου. Την δεκαετία του ‘50 οργανώνεται στην ΕΔΑ και θα αφηγηθεί σημαντικά περιστατικά, την άγνωστη φιλική σχέση της με τον Γρηγόρη Λαμπράκη και τη φιλοξενία της στην Αρκαδία.

Τα μεγάλα συλλαλητήριαστο Ηράκλειο,το κίνημα γυναικών, το κίνημα της νεολαίας Λαμπράκη και την Αντίσταση στην δικτατορία. Υπήρξε αθλήτρια στίβου του Εργοτέλη και ασχολήθηκε έντονα με τον αθλητισμό και τα κοινά της πόλης αφού υπήρξε περίπου τριάντα χρόνια δημοτική σύμβουλος στο Δήμο του Ηρακλείου. Θα αναφερθεί σε επιλογές που καθόρισαν την σημερινή μορφή της πόλης του Ηρακλείου. ΗΔέσποινα Σκαλοχωρίτη, γόνος προσφύγων και από τους δύο γονείς, έζησε όλο το δράμα της προσφυγιάς και πάλεψε με αυτοθυσία σε όλη της τη ζωή για την προστασία των αδυνάτων και την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος. Ένα ξεχωριστό προσωπικό κεφάλαιο είναι η επίσκεψή της το 1951 στουςΚάλας στο Πακιστάν.

Στην αρχή της εκδήλωσης οι μουσικοί Κώστας Τρικάλης και Γιώργος Χαλκιαδάκης θα παίξουν αντιστασιακά τραγούδια και στο τέλος της εκδήλωσης θα επακολουθήσει λαϊκό γλέντι με μουσική στην αίθουσα του Πολύκεντρου.

"ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ": ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Η δημοτική κίνηση «Ηράκλειο Ενεργοί Πολίτες» την Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου στις 6:30 το απόγευμα, στην αίθουσα του ΤΕΕ/ΤΑΚ (Πρεβελάκη & Γρεβενών), διοργανώνει ανοιχτή Γενική Συνέλευση με θέματα:

·    Οι δράσεις της κίνησης το 2017

·   Τι κάνουμε το 2018

Η παρουσία όλων μας είναι σημαντική

Με φ.χ.

Η Σ.Ο. των Ενεργών Πολιτών

ΤΟ "ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ" ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

Το «Συμπόσιο Πολιτισμού», συλλογικότητα για τον πολιτισμό στο Ηράκλειο και όχι μόνο, ενώνει τη φωνή του με τις «Φυλές του Πάρκου Γεωργιάδη» για τη διάσωση του Πάρκου, ενός χώρου δημόσιου και ελεύθερου, χώρου φιλοξενίας παλιών, ψηλών δένδρων και πληθώρας πουλιών, μοναδικό πνεύμονα της πόλης, σημείο συνάντησης, επικοινωνίας, έκφρασης, δημιουργίας, ζωής.

Το Πάρκο Γεωργιάδη είναι το μοναδικό ίσως μέρος της πόλης που δεν έχει αγγίξει ακόμη η στρεβλή ανάπτυξη που επιχειρείται από χρόνια στην πόλη μας. Μετά από τη «μαρμαροποίηση» της πλατείας Ελευθερίας, της Παλιάς Λαχαναγοράς και της πλατείας Κορνάρου, μετά τα τραπεζοκαθίσματα και τις πλαστικές τέντες που πνίγουν το πάρκο Θεοτοκόπουλου, στο στόχαστρο μπήκε το πάρκο Γεωργιάδη, τελευταίο προπύργιο αντίστασης στη ρύπανση της ατμόσφαιρας, στην απομάκρυνση από τη φύση, στην εμπορευματοποίηση και το κέρδος, στον αποκλεισμό.

Με την εμφάνιση της κλιματικής αλλαγής, το πράσινο  στην πόλη είναι ζωτικής σημασίας για την ποιότητα ζωής των πολιτών και για την ίδια τη ζωή ευπαθών ομάδων ( καρδιοπαθείς, άνθρωποι με αναπνευστικά προβλήματα κ.λπ. ). 

Ο Δήμος Ηρακλείου, διαχρονικά, όταν κόβονται δέντρα από μαγαζάτορες ή άλλους συμφεροντούχους σε δρόμους ή πλατείες γίνεται άφαντος. Στην τελευταία βάρβαρη κοπή δέντρων πριν μερικές ημέρες σε δρόμους δεν υπήρξε καμία αντίδραση από τη Δημοτική Αρχή. Άλλωστε μια από τις πιο λαθεμένες επιλογές του Δήμου Ηρακλείου ήταν το μπάζωμα και η καταστροφή συγκεκριμένων ρεμάτων που λειτουργούσαν ως φυσικοί αεραγωγοί, κάποια από αυτά και ως φυσικά οικοσυστήματα. Επομένως οι ενεργοί πολίτες και οι συλλογικότητες του πάρκου Γεωργιάδη είναι η μοναδική εγγύηση για να μην υπάρξει άλλη καταστροφή πρασίνου. ΄Αλλωστε εκεί έχει δημιουργηθεί μία  κοινωνική σχέση συνεύρεσης των πολιτών  με κοινωνική και πολιτιστική έκφραση. 

Οποιαδήποτε «ανάπλαση» λοιπόν πρέπει να γίνει με τη σύμφωνη γνώμη των συγκεκριμένων συλλογικοτήτων οι οποίες απέκρουσαν την «ευγενή» καταστροφή μέρους του πάρκου Γεωργιάδη πριν μερικά χρόνια για τη δημιουργία υπόγειου γκαράζ από την τότε δημοτική  αρχή του κ. Κουράκη. Προτείνουμε πως μοναδική στρατηγική του Δήμου Ηρακλείου πρέπει να είναι η δενδροφύτευση στο κέντρο, περιμετρικά της πόλης του Ηρακλείου και των χωριών που συναποτελούν το Δήμο, με τουλάχιστον 50.000 δέντρα ετησίως (κυρίως αειθαλή που να αντέχουν στην ξηρασία) ως επένδυση στην ζωή και απάντηση στην κλιματική αλλαγή που αναμένεται να οξυνθεί. Η αποχή της παρούσας Δημοτικής Αρχής από την συστηματική και οργανωμένη δενδροφύτευση  δηλώνει απουσία οράματος για την πόλη και αγάπης για τους πολίτες.

Καλούμε το Δήμο Ηρακλείου να παραιτηθεί από τα σχέδιά του, να μην αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά του Πάρκου Γεωργιάδη, να το αφήσει πράσινο και ελεύθερο, προσβάσιμο κάθε ώρα, από κάθε πολίτη. Καλούμε όλους τους Ηρακλειώτες να υπερασπιστούν το ΠΑΡΚΟ ΤΟΥΣ, την ιστορία του και τη ζωή τους σ΄ αυτό.

"Συμπόσιο Πολιτισμού"

ΟΙ ΦΥΛΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ: ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ / ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Μετά από την επιτυχημένη ενημερωτική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα Ανδρόγεω την περασμένη Δευτέρα από τις φυλές του Πάρκου είναι επιτακτική πλέον η ανάγκη να καταστεί σαφές στη δημοτική αρχή ότι οι πολίτες αντιδρούν στα σχέδια παραμόρφωσης του Πάρκου Γεωργιάδη. Για το λόγο αυτό καλούμε όλους να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν τις επόμενες ημέρες.

Είναι σημαντικό όλοι μαζί να δώσουμε το μήνυμα ότι το Πάρκο Γεωργιάδη ανήκει στους πολίτες αυτής της πόλης και όχι σε εργολάβους, δημάρχους και αντιδημάρχους!

Καλούμε όλους τους πολίτες στην Πορεία Διαμαρτυρίας το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2018 στις 11 π.μ. Η πορεία θα ξεκινήσει από το Πάρκο Γεωργιάδη, ενώ στο τέλος της πορείας θα καταλήξουμε και πάλι σε αυτό με τους Μανώλη Μανουσάκη (λαούτο), Χάρη Παναγιωτάκη (λύρα), Στέλιο Ζερβό (μπουζούκι) και Νίκο Νικηφοράκη (κρουστά), να μας συντροφεύουν σε μια γιορτή αντίστασης στα σχέδια ανάπλασης του Δήμου, με ήχους κρητικής και ρεμπέτικης μουσικής. 

https://www.facebook.com/events/350231188787992/

Σε συνέχεια των δράσεων, δίνουμε ραντεβού και τη Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2018 στις 6μμ στη Λότζια σε μία παράσταση διαμαρτυρίας στο προγραμματισμένο Δημοτικό Συμβούλιο. Ζητάμε απαντήσεις στα 17 ερωτήματα που θέσαμε στην δημοτική αρχή και επιμένουμε στη ματαίωση των σχεδίων του Δήμου για το ζωντανότερο σημείο της πόλης, το Πάρκο Γεωργιάδη!

https://www.facebook.com/events/1603445979732156/

Τέλος, σε πείσμα των επικοινωνιακών χειρισμών της δημοτικής αρχής, αλλά και της παραπληροφόρησης ορισμένων media, υπενθυμίζουμε ότι: 

• η εκ των υστέρων δημόσια διαβούλευση του δήμου Ηρακλείου δεν αφορά το έργο στο πάρκο Γεωργιάδη καθαυτό, αλλά αποκλειστικά και μόνο τη διαχείριση του πάρκου στο μέλλον (βλ. link από το site του δήμου Ηρακλείου),

• στην επιτροπή που υποτίθεται ότι θα εξετάσει το υλικό που θα προκύψει από τη διαδικασία της διαβούλευσης δεν συμμετέχουν οι Φυλές του Πάρκου,

• θα εμποδίσουμε την έναρξη των εργασιών στο πάρκο Γεωργιάδη με κάθε δυνατό τρόπο.

Aς είμαστε όλοι εκεί. Η ζωή του πάρκου δεν είναι διαπραγματεύσιμη!

Υπερασπιζόμαστε τον ελεύθερο και ζωντανό χαρακτήρα του πάρκου Γεωργιάδη και διεκδικούμε και άλλους  δημόσιους χώρους στο Ηράκλειο.

Συντροφικά,

Οι Φυλές του Πάρκου

*Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη μελέτη, το έργο, τους χειρισμούς του Δήμου και τις επόμενες κινήσεις μας, επικοινωνήστε μαζί μας μέσω

e-mail στο  fyles2parkou@riseup.net

facebook: fb.com/fyles2parkou

**Υπενθυμίζουμε τη συλλογή υπογραφών για τη διάσωση του Πάρκου Γεωργιάδη στην Avaaz. Έχουμε ήδη ξεπεράει τις 2.000 υπογραφές!

https://secure.avaaz.org/en/petition/Dimotiko_Symvoylio_Irakleioy_Ypografoyme_gia_tin_Prostasia_toy_Parkoy_Georgiadi/?cIWnJmb 

ΡΩΓΜΕΣ

χώρος ιδεών διαλόγου και δράσης

Οι ΡΩΓΜΕΣ αποτελούν έναν ανοικτό κοινωνικοπολιτικό χώρο ιδεών, αναστοχασμού, διαλόγου και θέσεων για τα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία και την αριστερά στο Ηράκλειο.

Οι προβληματισμοί και οι δράσεις του εντάσσονται στον ευρύτερο ορίζοντα ενδιαφερόντων και διαφορετικών οπτικών των προοδευτικών ανθρώπων.  

Οι ΡΩΓΜΕΣ εμπνέονται από τις καλύτερες παραδόσεις των χειραφετητικών κινημάτων και των αγώνων για μια κοινωνία πλουραλιστική, με δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, δημοκρατία, ελευθερίες και οικολογική συνείδηση και στηρίζονται στην αυτενέργεια, την ανιδιοτέλεια και την εθελοντική προσφορά ανθρώπων, που ενστερνίζονται τις ιδέες αυτές.

Οι αξίες που αντιπροσωπεύουν έρχονται σε ευθεία αντιπαράθεση με το μοντέλο της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης και του εμπορευματοποιημένου τρόπου ζωής.

Οι ΡΩΓΜΕΣ απορρίπτουν τη γραφειοκρατία και το συγκεντρωτισμό, επιλέγοντας συνειδητά τη συλλογική αντίληψη και την αυτονομία των δρώντων υποκειμένων.

Σε μια εποχή όπου παγιωμένες ιστορικά παραδοχές και προοδευτικές κατακτήσεις αμφισβητούνται, όπου ιδεολογίες και αυτονόητα κοινωνικά δικαιώματα εξαερώνονται, όπου «οι αγορές» και η οικονομία κυριαρχούν πλήρως επί της πολιτικής, της δημοκρατίας και των πραγματικών αναγκών, χρειάζεται να ξανασυζητήσουμε και να επανατοποθετηθούμε για πολλά μικρά και μεγάλα, που διαμορφώνουν την καθημερινότητα και τη ζωή μας.

Οι ΡΩΓΜΕΣ σηματοδοτούν τη χειραφέτηση από τη συστημική «κανονικότητα», την αμφισβήτηση της νομοτέλειας των «περιφράξεων», καθώς και την αντίσταση στην κάθε μορφής χειραγώγηση.

Οι ΡΩΓΜΕΣ επιδιώκουν τη διατάραξη της «κοινής ησυχίας», την κινητοποίηση δυνάμεων που αντιπαλεύουν από αριστερά την καθεστηκυία τάξη, απορρίπτοντας τα στερεότυπα.

Οι ΡΩΓΜΕΣ εναντιώνονται σε κάθε τι που υψώνει τείχη, σε κάθε τι που βάζει φραγμούς στη σκέψη και τη δράση.

Με αυτή την έννοια οι ΡΩΓΜΕΣ φιλοδοξούν να συμβάλουν στη διεύρυνση αντιλήψεων, στάσεων και πρακτικών και να συνδράμουν στη χάραξη δρόμων, που θα επιτρέψουν σε μια πολύχρωμη και πολύμορφη κοινότητα ενεργών πολιτών να εκφραστεί ελεύθερα και δημιουργικά, ενεργώντας πέρα από τις συνηθισμένες φόρμες, δομές και διαδικασίες. 

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΒΙΒΛΙΟΥ: "Ο ΕΓΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ"

Γιώργος Μπουγελέκας

Ο εγγονός της Άννας

Αθήνα, 2012: Ο Ιάκωβος, ο μικρός εγγονός της Άννας, Εβραίας που γλίτωσε από τις θηριωδίες των Ναζί, γοητεύεται από τα συνθήματα και τις πρακτικές των σημερινών οπαδών τους. Αποφασισμένη να τον προστατεύσει, η Άννα θα του μιλήσει για την Ιστορία.

Με οδηγό τις αναμνήσεις της, μέσα από την πορεία της στις γειτονιές και στους δρόμους της Αθήνας, ξετυλίγονται πτυχές της ιστορίας των Εβραίων στη διάρκεια της Κατοχής. Οι διώξεις τους, οι πλαστές ταυτότητές τους, η συμμετοχή τους στο ΕΑΜ, η στάση του ραβίνου Μπαρζιλάι, ο ρόλος του αρχιεπίσκοπου Δαμασκηνού, τα αρχεία της Συναγωγής, τα Δεκεμβριανά.

Το χθες συνδέεται με το σήμερα, καθώς στα χρόνια της κρίσης επιστρέφει ο εφιάλτης του νεοναζισμού. H Άννα με τις αφηγήσεις της προσφέρει στον εγγονό της μαθήματα ζωής και ανθρωπιάς.